 | Mijnheer Karel Rampelberg Niet dat ik Karel heel goed kende, maar zijn overlijdensbericht doet me verdriet. Tijdens de plenaire vergadering, toen ik bij het Benopt Verslag werkte, zaten we vlak naast de tolken en Karel had altijd een vriendelijk woordje klaar. Ik zag hem altijd opgewekt in de Senaat. Ook na zijn pensioen, op de nieuwjaarsrecepties van de Senaat was het leuk hem terug te zien en hem te horen vertellen. We zullen hem missen.
|